Η ΄Ανοιξη βομβαρδισμένη
απ' τα έγχρωμα κουνούπια του Demerara
.

Ο ΄Ηλιος διαβάζει ποιητικά

περιττώματα στη Σόλωνος


Η διανόηση χειροκροτεί

υποτακτικές κυβερνήσεις

και


η ποιητική νομενκλατούρα
θ' αποφανθεί :

Διογένη Γαλήνη
δεν είσαι ποιητής

21.05.2012

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Vladimir Mayakovsky : ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΑΡΣ *

( στους ναύτες )


http://en.wikipedia.org/wiki/Vladimir_


Το βήμα σε μαρς
ξετυλίξτε .
Να μας λείπουν των φράσεων
οι λογοδιάρροιες .
Σωπάστε οι ρήτορες !
Το λόγο
έχει
ο σύντροφος μάουζερ .
Φτάνει όσο ζήσαμε
με το νόμο του Αδάμ και της Εύας
που μας δώσανε μια φορά .
Το ψωράλογο της ιστορίας
θα σπιρουνιάσουμε .
Αριστερά !
Αριστερά !
Αριστερά !
΄Ει , σεις με τις μπλε μπλούζες !
Τους ωκεανούς
σκίστε σαν βόλι !
΄Η μήπως ,
των θωρηκτών σας καρίνες
σκουριάσανε στ' αραξοβόλι ;
Ας βρουχιέσαι από πέρα εκεί
της Βρετάνιας λιόντα ,
δείχνοντας τ' αστραφτερά
της κορόνας τα δόντια .
Η Κομμούνα δεν θα υποταχτεί .
Αριστερά !
Αριστερά !
Αριστερά !
Εκεί ,
πίσ' απ' της θλίψης τα βουνά
λιόχαρος τόπος ασύνορος .
Για την πείνα τούτη που μας τυραγνά ,
για του θανατικού την οργή ,
το βήμα των εκατομμυρίων
τύπωνε τώρα στη γη .
Κι αν μας κυκλώνουνε
με συμμορίες μιστωμένες ,
κι αν μας πολεμάν
θανατερά ,
περεχώντας μας το ατσάλι το πυρωμένο ,
η Ρωσία Δε θα σκύψει κεφάλι
στην Αντάντ .
Αριστερά !
Αριστερά !
Αριστερά !


Το μάτι μας να θολώσει το αιτίσιο ;
Στα παλιά να πισωπατήσουμε άτσαλα ;
Σφίξτε γερά
στου κόσμου τους το λαρύγγι
του προλετάριου τα δάχτυλα !
Με στήθος γενναίο μπροστά !
Στον ουρανό τις σημαίες μας
αφίσες κολλήστε !
Ποιος τραβάει κει κάτω δεξιά ;
Αριστερά !
Αριστερά !
Αριστερά !


Μετάφραση : Πέτρος Ανταίος







Μεταφορτώθηκε από το χρήστη την 7 Σεπ 2010
Linker Marsch
Text: Wladimir Majakowski; Musik: Hanns Eisler
Deutsch : Hugo Huppert



Entrollt euren Marsch, Burschen von Bord!
Schluß mit dem Zank und Gezauder.
Still da, ihr Redner!
Du
hast das Wort,
rede, Genosse Mauser!
Brecht das Gesetz aus Adams Zeiten.
Gaul Geschichte, du hinkst ...
Woll'n den Schinder zu Schanden reiten.
Links!
Links!
Links!


Blaujacken, he!
Wann greift ihr an?
Fürchtet ihr Ozeanstürme?!
Wurden im Hafen euch eurem Kahn
rostig die Panzertürme?
Laßt
den britischen Löwen brüllen --
zahnlosfletschende Sphinx.
Keiner zwingt die Kommune zu Willen.
Links!
Links!
Links!


Dort
hinter finsterschwerem Gebirg
liegt das Land der Sonne brach.
Quer durch die Not
und Elendsbezirk
stampft euren Schritt millionenfach!
Droht die gemietete Bande
Mit stählerner Brandung rings, -
Russland trotzt der Entente
Links!
Links!
Links!


Seeadleraug' sollte verfehlen?!
Altes sollte uns blenden?
Kräftig
der Welt ran an die Kehle,
mit proletarischen Händen.
Wie ihr kühn ins Gefecht saust!
Himmel, sei flaggenbeschwingt!
He, wer schreitet dort rechts raus?
Links!
Links!
Links!


http://www.erinnerungsort.de/linker-marsch-_120.html



ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΣΤΕΓΟΣ

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Μανόλης Αναγνωστάκης : Επιτύμβιον



Πέθανες - κι έγινες και συ : ο καλός ,
Ο λαμπρός άνθρωπος , ο οικογενειάρχης , ο πατριώ-
της .
Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε , τρεις λόγοι
αντιπροέδρων ,
Εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που
προσέφερες .

Α , ρε Λαυρέντη , εγώ που μόνο τό ' ξερα τι κάθαρ-
μα ήσουν ,
Τι κάλπικος παράς , μια όλόκληρη ζωή μέσα στο
ψέμα
Κοιμού εν ειρήνη δε θα ρθω την ησυχία σου να 
ταράξω .
( Εγώ , μια ολόκληρη ζωή μες σστη σιωπή θα την
εξαγοράσω
Πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το
σαρκείο ) .
Κοιμού εν ειρήνη . Ως ήσουν πάντα στη ζωή : ο κα-
λός ,
Ο λαμπρός άνθρωπος , ο οικογενειάρχης , ο πατριώ-
της .

Δε θά ' σαι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος .


ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ   1941-1971
ΝΕΦΕΛΗ 2000  

Gangsters Party in Davos

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

SAEMUS HEANEY : FOLLOWER

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ


Ο πατέρας μου δούλευε μ' άλογο τ' αλέτρι ,
Οι ώμοι του φούσκωναν σαν ανοιχτά πανιά
Ανάμεσα στις λάμες και τ' αργασμένο χώμα .
Τα άλογα τεντώνονταν με της γλώσσας του το πρόσταγμα .

Πεπειραμένος . ΄Εστηνε το φτερό
Και ταίριαζε τη λαμπερή , ατσάλινη λάμα .
Ο χορτόπλινθος κυλούσε χωρίς ποτέ να σπάει .
Στην ξερολιθιά , μ' ένα μόνο τράβηγμα

Στα χαλινάρια κι η ιδρωμένη παρέα έκανε στροφή
Και πίσω πάλι στο χωράφι .Το μάτι του
Μισόκλεινε και κάρφωνε τη γη ,
Μ' ακρίβεια σχεδιάζοντας τ' όργωμα σαν σε χάρτη .

Σκόνταφτα στα χνάρια του , σημαδεμένα από σόλες καρφωτές ,
΄Επεφτα καμιά φορά πάνω στον γυαλισμένο χαρτόπλινθο
Κι άλλη φορά με σήκωνε στην πλάτη ,
΄Οπως βούταγα και σηκωνόμουνα πάνω απ' τον μόχθο του .

Ήθελα να μεγαλώσω και να οργώσω ,
Να κλείσω το ένα μάτι , να τεντώνω το μπράτσο .
Το μόνο που έκανα ποτέ ήταν να τον ακολουθώ ,
Χωμένος στη φαρδιά του τη σκιά , πάνω στο κτήμα .

΄Ημουνα βάσανο , όπως σκόνταφτα , έπεφτα ,
Κλαψούριζα συνέχεια . ΄Ομως σήμερα
Είναι ο πατέρας μου που όλο στραβοπατάει
Είναι πίσω μου και δεν λέει να φύγει .


Μετάφραση : Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ



 


Follower

My father worked with a horse-plough,
His shoulders globed like a full sail strung
Between the shafts and the furrow.
The horse strained at his clicking tongue.

An expert. He would set the wing
And fit the bright steel-pointed sock.
The sod rolled over without breaking.
At the headrig, with a single pluck

Of reins, the sweating team turned round
And back into the land. His eye
Narrowed and angled at the ground,
Mapping the furrow exactly.

I stumbled in his hob-nailed wake,
Fell sometimes on the polished sod;
Sometimes he rode me on his back
Dipping and rising to his plod.

I wanted to grow up and plough,
To close one eye, stiffen my arm.
All I ever did was follow
In his broad shadow round the farm.

I was a nuisance, tripping, falling,
Yapping always. But today
It is my father who keeps stumbling
Behind me, and will not go away.





Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ~ Εγνατία


Μεταφορτώθηκε από το χρήστη την 9 Νοέ 2010
"ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ"...Μουσική και Ποίηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου...
Τραγουδάει ο Δημήτρης Νικολούδης.

* Το τραγούδι το ακούμε μόνο από το YouTube


Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Λογοτεχνικοί τρόποι στον κινηματογράφο του Θ.Αγγελόπουλου




Βλέπω να μπαίνουμε σε μια περίοδο σιωπής της Ιστορίας και
Θριάμβου της Αγοράς .
Με ποιες λέξεις-κλειδιά θα μπορούσαμε να δώσουμε ζωή
σ'ένα καινούργιο συλλογικό όνειρο ;

Θ. Αγγελόπουλος , Το μετέωρο βήμα του πελαργού






Η κινηματογραφική ποιητική του Θ. Αγγελόπουλου ανά-
γνωρίζεται διεθνώς ως ένα πρωτοποριακό σύστημα αναφοράς
στην ιστορία του κινηματογράφου . Μια από τις ιδιαιτερότη-
τές της είναι και η αξιοποίηση λογοτεχνικών εκφραστικών
τρόπων .

Ο λόγος των φιλμικών του προσώπων-όσο και του ίδιου ως
αφηγητή-συγγραφέα - δημιουργεί έναν κόσμο στον οποίο συ-
νυπάρχουν η πραγματικότητα και ο μύθος , η κυριολεξία και η
μεταφορά , η αναπαράσταση και η επινόηση . Ο λόγος αυτός
ενισχύεται ακόμη περισσότερο με την αξιοποίηση << τεχνικών >>
που προσιδιάζουν στη νεωτερική λογοτεχνία : τον εσωτερικό
μονόλογο ( που εκφέρεται στις ταινίες με τη φωνή off ) , τη
θραύση του γραμμικού αφηγηματικού χρόνου ( ο χώρος απο-
τελεί το πεδίο στο οποίο εναλλάσονται και ενοποιούνται το
παρελθόν και το παρόν της δράσης , η μνήμη και το βίωμα ) , τη
συμβολική και εικονιστική χρήση των αντικειμένων ώστε τε-
λικά να λειτουργούν ως συνεκδοχές της εξουσίας , του έρωτα ,
της Ιστορίας , της μνήμης (  παραδειγματικά αναφέρουμε το
μαρμάρινο κεφάλι στον Μεγαλέξαντρο τα σπασμένα αγάλμα-
τα στο Τοπίο στην ομίχλη και στο Βλέμμα του Οδυσσέα το
σκηνικό του Θιάσου το μπλε καράβι στο Βλέμμα του Οδυσ-
σέα το λόφο με τα σεντόνια στο Λιβάδι που δακρύζει ) .

Αυτές τις τεχνικές τις αναπτύσσει με παραδοσιακά λογοτεχνι-
κά σχήματα . Το πρώτο είναι ο κύκλος . Σε αρκετές ταινίες του
οι πόλοι της αρχής και του τέλους ενώνονται στον ίδιο χώρο ή 
στο ίδιο αφηγηματικό μοτίβο με διαφορετικούς όμως πρωτα-
γωνιστές και με αντεστραμμένη την αρχική << κατάστασση >>
( Ανααπαράσταση , Θίασος , Κυνηγοί , Τοπίο , Μεγαλέξαντρος ,
Λιβάδι  ) . ΄Ετσι το τέλος υποσημειώνει μια νέα αρχή , ο κύκλος
ή δεν κλείνει ή αυξάνει τη ζωή και τα πράγματα >> ( Ρίλκε ,
στο Βλέμμα ) . Το σχήμα διαλεχτικό στη μορφή και στην ουσία
του αίρει χωρίς να καταργεί την πραγματικότητα-κατά το χε-
γκελιανό autheben- και προσδίδει νέ ποιότητα στο μύθο .

Το δεύτερο - δομικό σχεδόν- σχήμα των έργων του Αγγελό-
πουλου αποτελεί η επανάληψη των αφηγηματικών μοτίβων .
Σε όλο το σώμα των ταινιών του επανέρχονται - παραλλαγ-
μένα ή αυτούσια - ονόματα , μορφές , δράσεις , σύνολα ανθρώ-
πων , θέματα . Εντάσσονται οργανικά στην πλοκή κάθε συγκε-
κριμένης ταινίας αλλά και αποσπώνται από αυτήν καθώς
μπορούμε να δούμε την εξέλιξή τους στην πορεία του συνολι-
κού έργου του σκηνοθέτη . Ο θίασος της ομώνυμης τανίας
επανέρχεται στο Τοπίο όχι για να δώσει παράσταση αλλά για
να πουλήσει τα κουστούμια του και να διαλυθεί . Η Τυμφαία
της Αναπαράστασης είναι το χωριό κοντά στο οποίο βρέθηκε
το πτώμα του αντάρτη των Κυνηγών , ενώ ο διεφθαρμένος πο-
λιτευτής της ομάδας των τελευταίων έχει πρωτοεμφανιστεί
ως Λέων Κριεζής στις Μέρες του 36 . Ταα μοτίβα του ποδηλά-
τη και της ορχήστρας από το Ταξίδι στα Κύθηρα επαννέρχο-
νται στην Αιονιότητα , στο Λιβάδι , στο Βλέμμα . Αρχικά εμ-
φανίζονται σαν απλοί μέτοχοι των σκηνών και στην πορεία
γίνονται προάγγελοι εξελίξεων ή δηλώσεις ζωής και δημιουρ-
γίας , αντίστασης στη φθορά και στο θάνατο .

Τα πρόσωπα , οι τύποι - όπως προσδιόρισε ο Λούκατς -
συνθέτουν τη φιλμική << πινακοθήκη >> του Αγγελόπουλου μέσα
από επαναλαμβανόμενα ονόματα ή μέσα από την επαναλαμ-
βανόμενη ανωνυμία τους . Τ κυρίαρχο όνομα Αλέξανδρος
φαίνεται να λειτουργεί σαν ένα alter ego του σκηνοθέτη , σαν
ένα προσωπείο χρήσιμο για να αποκαλύψει αλλά και για να
καλύψει βιώματα , σκέψεις , συναισθήματα ,διερωτήσεις ή εξο
μολογήσεις προς εαυτόν αλλά και προς κάθε ενδιαφερόμενο .

Πρόσωπα χωρίς όνομα στον Αγγελόπουλο είναι αρχικά φο-
ρείς της εξουσίας . Και μόνο αυτή η ιδιότητα είναι ικανή να
αποτελεσει την << ταυτότητα >> , το << όνομα >> εκείνου που την φέ-
ρει , και να μετατρέψει το προσηγορικό σε κύριο όνομα , υποδη-
λώνοντας τη μετατροπή των εκπροσώπων της αυταρχικής
εξουσίας σε σχήματα , σε σκιές ανθρώπων ( π.χ . ο Βιομήχανος ,
ο Πολιτευτής , ο Εισαγγελέας , ο Εκδότης , ο Στρατιωτικός
στους Κυνηγούς ) .

Το όνομα και το << μη όνομα >> στο έργο του Αγγελόπουλου
αποτελούν ποιητικές γενικευτικές συμβάσεις υποδηλωτικές
των αναζητήσεων των προσώπων του στους μεγάλους τόπους
της ανθρώπινης κατάστασης : στην Ιστορία , στον έρωτα , στην 
ανάγκη για έκφραση και επικοινωνία . Είναι άλλοτε δεδομένα
- από την κοινωνική θέση , από την ανθρώπινη σχέση ή από 
τον ρόλο  και τις ιδιότητες που τους έχει αναθέσει ο σκηνοθέ-
της . Είναι άλλοτε ζητούμενα όταν το όνομα καλείται να μετα-
τρέψει την αποξενωμένη ανθρώπινη ύπαρξη σε πρόσωπο .



Αιμιλία Καράλη

Περιοδικό : K , τεύχος 9
Νοέμβριος 2005

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Θεόδωρος Αγγελόπουλος - Το ταξίδι στα Κύθηρα

Στα Άκρα - Ντίνος Χριστιανόπουλος ( Α' & Β' Μέρος)




καὶ τί δὲν κάνατε γιὰ νὰ μὲ θάψετε
ὅμως ξεχάσατε πὼς ἤμουν σπόρος



Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος αρνήθηκε το Βραβείο Γραμμάτων ...

πηγή : http://dexiextrem.blogspot.com/





Σωστός ο ποιητής: Ο Ν. Χριστιανόπουλος αρνήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων του Υ. Πολιτισμού!!! 

 

«Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους». Με αυτό τον τρόπο σχολίασε ο Θεσσαλονικιός ποιητής, Ντίνος Χριστιανόπουλος, τη διάκρισή του με το μεγάλο βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού, παραπέμποντας σε παλιότερο κείμενό του (1979), με τον τίτλο «Εναντίον».

Ο 81χρονος λογοτέχνης απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
«Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι. Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου...» αναφέρει, μεταξύ άλλων, στο κείμενό του «Εναντίον» ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.

Να θυμίσουμε επίσης ότι ο Χριστιανόπουλος έχει δημοσίως επικρίνει σκληρά και έχει μιλήσει απαξιωτικά για Σεφέρη και Ελύτη.

«Ο Σεφέρης αποδέχτηκε να αλλάξει τον τίτλο του ποιήµατος “Κύπρον ου µ’ εθέσπισεν” και να το κάνει “Ηµερολόγιο Καταστρώµατος Γ’ ” κι έτσι πήρε το Νοµπέλ. Ε, να χέσω τέτοιο Νοµπέλ»

Ο Σεφέρης δεν ήταν πάντως ο μόνος ποιητής που δέχτηκε τον επικριτικό λόγο του εκ Θεσσαλονίκης ποιητή ο οποίος έχει πει ακόμα:

Για το Νίκο Καρούζο: «Ηθελα να πω ότι η περίπτωση Καρούζου ήταν προβληματική. Κατ’ αρχήν δεν ήταν κορυφαίος ποιητής. Καλός ναι, κορυφαίος όχι. Και τη σύνταξη την αρνήθηκε λόγω επάρσεως, γιατί δεν του έδωσαν την ανώτατη που είχαν ήδη δώσει στη Ζωή Καρέλλη. Αν ήταν αντράκι,ας την αρνιόταν από την αρχή».

Για τον Οδυσσέα Ελύτη: «Τον επέκρινα- και του το είχα πει στα ίσια και µετά δεν µου µίλαγε. Ήταν τεµπέλης. Ήταν από πλούσια οικογένεια και ζούσε µια ζωή µε το χαρτζιλίκι της µαµάς του και των αδελφών του για να είναι απερίσπαστος και να γράφει ποίηση. Μα είναι δυνατόν, επειδή είσαι ποιητής, να τεµπελιάζεις και να τρέχεις µε τις πιτσιρίκες;».

Και σε παρατήρηση κάποτε ότι και ο Μίλτος Σαχτούρης δεν είχε δουλέψει ποτέ, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος απάντησε : «Μα είναι ολόκληρη συνοµοταξία τεµπελχανάδων. Παράδειγµα είναι ο Ελύτης».



 


Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Η ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ


Τον τελευταίο καιρό το φοβερό ερώτημα του Μακρυγιάννη << πολεμήσαμε για τη Λευτεριά, μα πού ' ναι η Λευτεριά ; >> έρχεται στο νου των Ελλήνων που το βλέπουν καθαρά πως αφού πολέμησαν για την πατρίδα σε πολλά μέτωπα , τώρα τη βλέπουν αλυσοδεμένη από τους << φίλους >> κι από τους προχθεσινούς καταχτητές της ... Η Ελλάδα - το αισθανόμαστε καθημερινά - περνάει την πιο φοβερή κρίση των δυο τελευταίων αιώνων  . Μας οδήγησαν σ' αυτή ανίκανοι και τυχάρπαστοι κυβερνήτες που βλέπανε την Εξουσία σαν προσωπικό έσοδο . Και βρισκόμαστε τώρα μπροστά σε διαταγές από το Εξωτερικό που μετατρέπονται σε νομοθετήματα καταστροφικά για τη χώρα και το λαό της .
Μας βάζουν μπροστά στο φοβερό δίλημμα , του μπρος βαθύ και πίσω ρέμα . Τα κόμματα , καθένα με τις εφήμερες προσδοκίες του , δε μπόρεσαν να βρούνε τη χρυσή τομή της πανεθνικής αντίστασης γι' αυτό και πάμε απ' το κακό στο χειρότερο .
Οι διανοούμενοι ( στην ευρεία τους έννοια ) που από τη φύση τους την ίδια είναι εκφραστές των λαικών αιτημάτων και οραματισμών , μένουν δειλοί , μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα μπροστά στο φοβερό δράμα του τόπου μας . Ούτε μια διαμαρτυρία , ούτε μια διακήρυξη στους , όπου γης , πνευματικούς συναγωνιστές τους , που να καταγγέλουν τους νέους αδίσταχτους καταχτητές μας , με αντιπροσώπους εδώ κάποιους αγενέστατους υπαλληλίσκους -γκαουλάιτερ μπροστά στους οποίους οι οιπουργοί μας στέκονται σούζα .
Και χωρίς φόβο και πάθος να τους λένε τη σκληρή και μεγάλη αλήθεια . Η Ελλάδα μας , η γεννήτρα όλων των Πολιτισμών του κόσμου έχασε την πανάρχαιη ελεύθερη υπόστασή της και έγινε μπαίγνιο των αδίστακτων κερδοσκόπων . Η σιωπή των διανοούμενων μονάχα με τη σιωπή των αμνών μπορεί να προσιοριστεί . Τους διαβάζουμε στις εφημερίδες κορδακιζομένους πως ξέρουν να γράφουν , αλλά φοβούμαστε πως δεν ξέρουν να σκέπτονται , πέρα από την ευρω-κατοχύρωση των πνευματικών τους δικαιωμάτων και των ωφελημάτων τους .
Η πατρίδα μας από μέρα σε μέρα χάνει την Ελευθερία της , που τώρα λειτουργεί με ψευδώνυμο και είναι μπλεγμένη στο δίκανο της Ευρωπαικής ΄Ενωσης που αποδείχθηκε πως είναι ΄Ενωση Εκμετάλευσης των λαών της ...


ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ
Τεύχος 202 

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Μπάνκερ Ρόι: Μαθαίνοντας από το ξυπόλητο κίνημα-Bunker Roy



Μεταφορτώθηκε από το χρήστη την 22 Δεκ 2011
Στο Ρατζαστάν της Ινδίας, ένα πρωτότυπο σχολείο μαθαίνει σε αγρότισσες και αγρότες --συχνά αγράμματους-- πώς να γίνουν μηχανικοί ηλιακής ενέργειας, τεχνίτες, οδοντίατροι και γιατροί, στα χωριά τους. Ονομάζεται Ξυπόλητο Κολέγιο κι ο ιδρυτής του, ο Μπάνκερ Ρόι, μας εξηγεί πώς λειτουργεί.

Translated into Greek by Dimitra Papageorgiou

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο RENE MAGRITTΕ


 


Η ΦΙΛΙΚΗ ΜΑΣ ΣΧΕΣΗ


Θυμάμαι που μου έλεγε αυτός ο μεγάλος δημιουργός : << Και όταν περπατάς να εξασκείς τον εγκεφαλό σου να γεννά καινούργιες έγχρωμες εικόνες , γεμάτες ποίηση , που η δύναμή τους να ξεπερνά τον ορίζοντα που βλέπουν τα μάτια σου ! >>...
Αυτή ήταν η δύναμη της φωνής του για να δημιουργούμε κάτι δικό μας !
Ο René Magritte , γεννήθηκε στο Lessines  Βελγίου στις 21 Νοεμβρίου του 1898 . Γράφεται στη σχολή Καλών Τεχνών των Βρυξελλών το 1916 . Και το 1918 εγκαθίσταται με την οικογένειά του στις Βρυξέλες .
Το 1920 παντρεύεται την Georgette Berger , και αρχίζει να εργάζεται ως σχεδιαστής στη χαρτοποιία ταπετσαρίας τοίχων στο εργοστάσιο Peeters - Lacroix . Γράφουν μ' ένα φίλο του την Καθαρή Τέχνη της αισθητικής το οποίο δεν κυκλοφόρησε ποτέ και αρχίζει να δημιουργεί τα πρώτα του έργα αφηρημένης τέχνης . 
Το 1923 εγκαταλείπει το εργοστάσιο και κερδίζει τα προς το ζειν φτιάχνοντας διάφορες αφίσες και διαφημιστικά σχέδια για Βελγικές εταιρίες . Το 1924 μαζί με τους Goemans , Lecompte και Mosens
( Βέλγοι διανοούμενοι ) ιδρύουν το περιοδικό Ισοφάγος . Αυτή την εποχή τον μυεί ο Lecompte στην ποίηση και κάνει την γνωριμία και άλλων διανοούμενων Βέλγων της εποχής του . Το 1926 συνεργάζεται στο περιοδικό Marie και φτιάχνει το πρώτο Σουρρεαλιστικό έργο το χαμένο  αναβάτη ( Le jockey Perdu ) και συνεχίζει να φτιάχνει διαφημηστικά για διάφορους οίκους των Βρυξελλών .
Το 1927 ο René Magritte κάνει την πρώτη προσωπική έκθεση της αίθουσας ο Κένταυρος ( Galerie le Centaure ) και τον Αύγουστο αυτού του έτους το ζεύγος Magritte π η γ α ί ν ε ι   σ τ η   Γ α λ λ ί α  σ τ ο  Perreux-Sur-Marne , περίχωρα του Παρισιού . Το 1928 κάνει μια έκθεση στην Galerie L'Epoque , και υποστηρίζεται αυτή η έκθεση απ' όλους τους διανοούμενους φίλους του στο Παρίσι .
Το 1929 γράφουν με τον φίλο του Goemans την καθαρή αίσθηση ( Le sens propre ) και το ζεύγος Magritte περνάει τις καλοκαιρινές του διακοπές στην Cadaques με τον Salvador Dali και το ζεύγος Paul και Gala Eluard . ( Ο Dali δεν έχει κλέψει ακόμα τη γυναίκα του Eluard την Gala . )
Συνεργάζεται στο περιοδικό ( σουρεαλιστική Επανάσταση δια λόγου και Εικόνων ) και το 1930 το ζεύγος Magritte επιστρέφει οριστικά στις Βρυξέλλες . Το 1931 κάνει μ ι α  έ κ θ ε σ η   σ τ η ν   α ί θ ο υ σ α Giso , και το 1932 εγγράφεται στο κομουνιστικό κόμμα του Βελγίου .
Το 1933 οργανώνει μεγάλη έκθεση στο Palais des Beaux Arts de Bruxelles ( Παλάτι Καλών Τεχνών Βρυξέλλες ) . Το 1934 ζωγραφίζει το βιασμό για πρωτοσέλιδο στο τι είναι Σουρρεαλισμός του Andre Breton . Το 1936 κάνει την πρώτη έκθεση στην Ν έ α  Υ ό ρ κ η   στη  Galerie Julien Levy . Και ταυτόχρονα εκθέτει και στις Βρυξέλες , συμμετέχει στη Σουρρεαλιστική έκθεση των αντικειμένων στη Galerie Charles - Ratton  στο Παρίσι και στην συνέχεια έκανε μια έκθεση στο Λονδίνο , που οργανώθηκε από τους Andre Breton και Paul Eluard .
Το 1938 δίνει διάλεξη στο Λονδίνο στη London Gallery με τίτλο Η γραμμή της ζωής .
( La Ligue de vie )  . Από το 1938 έως το 1947 ο René Magritte εκθέτει συνέχεια και συμμετέχει σε διάφορα καλλιτεχνικά περιοδικά τέχνης . Το 1948 ένα από τα σπουδαότερα συμβάντα είναι ότι εκθέτει έργα σ' ένα καινούριο στυλ , που θα το ονομάσει Αγελαδινή Περίοδο . Το 1952 έκθεση με τον Paul Delveaux στο Καζίνο της Knoke . Το 1953 εκθέτει στην Νέα Υόρκη στη Galerie Αλεξάνδρου Ιόλα . Μέχρι το 1964 οι φίλοι του René Magritte συνέχιζαν να προβάλλουν το έργο του μεγάλου αυτού ζωγράφου διότι πίστευαν στο μήνυμα της τέχνης του .
Το Μάρτιο του 1964 δούλευα σ' ένα αρχιτεκτονικό γραφείο στις Βρυξέλλες , ( av . de  Villegas 25 ) στον Brunwick , γνωστό Αρχιτέκτονα των Βρυξελλών και μου ανέθεσε να πάω στο σπίτι του κ.René Magritte ( διαμέρισμα είχε τότε ) για να συζητήσουμε για το μελλοντικό του σπίτι . Μου άνοιξε ο ίδιος την πόρτα της εισόδου , και καθίσαμε στην τραπεζαρία , γνωριζόμαστε από το 1963 στο atelier , ήταν μια σχολή Καλών Τεχνών που βρισκόταν στην rue du Commerce 51 , στις Βρυξέλλες . Στην περίπτωση των εργασιών του σπιτιού του , ο René Magritte δεν ήταν εύκολος . ΄Ηθελε τα πάντα να έχουν την αρμονία και την αναλογία τους . Π.χ. Τα σκαλοπάτια της εισόδου ανάλογα με το φάρδος της πόρτας έπρεπε να εξείχαν δεξιά και αριστερά 35 πόντους , αντί 27 που προβλέπαμε , οι γωνίες να στρογγυλευόντουσαν 7 πόντους ακτίνα και το χείλος να ήταν διαγώνιο τόσες μοίρες και στρογγυλωτό .
Στο γραφείο ανέλυα την συζήτηση που είχα με το μεγάλο αυτό καλλιτέχνη στον κ. Brunwick και ανάλογα προσπαθούσαμε να ικανοποιήσουμε όλες τις επιθυμίες του .
Είχαμε με τον René Magritte δέκα συναντήσεις για το σπίτι του . Ενδιάμεσα έστειλε δύο έργα στον κ. Brunwick << νομίζει , πως θα πληρώσει την αμοιβή με πίνακες ; >> Τελικά ο René Magritte δεν έχτισε ποτέ . Εγώ συνέχιζα να τον συναντώ στη Σχολή στο atelier κάθε απόγεύμα διότι ερχότανε για ελεύθερο σχέδιο και ταυτόχρονα μας ανάλυε ορισμένες σκέψεις και την έννοια των αντικειμένων μ' ένα είδος φιλοσοφικού περιτυλίγματος που οδηγούσε στην υπερπραγματικότητα . Με βοήθησε να κάνω μια έκθεση στις Βρυξέλλες στην αίθουσα L'angle aigu av Louise το 1965 και μπορώ να σας πω , πως μ'εκτιμούσε ιδιαίτερα . Ο René Magritte έγινε γνωστός από το 1947 , που με το έργο του αναγνωρίστηκε ως ένας από τους σημαντικότερους σουρρεαλιστές ζωγράφους . Αναγνωρίζεται εύκολα διότι διαθέτει προσωπικό ύφος . ΄Εχει επηρεάσει και επηρεάζει τους σημαντικότερους ακόμα και σήμερα ζωγράφους , καλλιτέχνες και ποιητές . Τα σουρεαλιστικά έργα του , διαθέτουν ποίηση , φαντασία και λόγο σε μια άλογη κοινωνία .





ΓΙΑΝΝΗΣ   ΑΡΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

ζωγράφος

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

ΠΟΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΡΕ !!


 



 Ετσι άρχισε το ΠΑΣΟΚ να καταστρέφει την Ελλάδα. Συγκλονιστικό ντοκουμέντο 1982
Καταστροφή της ελληνικής αγροτικής παραγωγής


Δραματικές εικόνες απο την κυνηγημένη κι εξαφανισμένη ταινία του θόδωρου Μαραγκού
ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ. 1983

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ : ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΞΙΩΤΗΣ


( Ο Κεραμεικός των Ναζήδων )


Σκύβε , ραγιά , κατάχαμα στη λάσπη
και ξύνε τ' άρβυλά σου με τα νύχια .
Κι όσο βαστάς , γενού μικρός . Και τρέμε ,
σαν περνάς το μαρμάρινο κατώφλι .



Και πέτα την ψυχή σου στα σκουπίδια ,
τ' αχρείαστο ράκος , αφού χρόνια τώρα
την ατιμάζουν οι προσκυνημένοι .
Που μπαίνει εδώ , ψυχή δεν πρέπει νά χει !



Μπροστά σου η πιο πλατιά του κόσμου πύλη
και μέσα οι διαλεμένοι των κριμάτων .
Η Ελλάδα τους κουνάει στην αγκαλιά της ,
γιατί χαλάσαν τα μισά παιδιά της .



΄Οξω μάβρα , γυμνά τα λίγα δέντρα .
Μέσα λόγγος οι πράσινες οι δάφνες .
΄Οξω αλυσίδες , θάνατος και νύχτα .
Μέσα φως , αρχοντιά κι αθανασία .




Αν το χωριό σου κόψανε και βιάσαν
πλάι στη σφαγμένη μάνα το κοράσι
κι αν κρέμασαν τ' αγόρια σου απ' το δέντρο
και σένα σε κυνήγησαν οι σφαίρες ,


καλότυχε , που γλύτωσες ! Και τώρα ,
προσκύνα τους , σιγά , μην τους ξυπνήσεις .
Τους σάρωσε η καρδιά του παρτιζάνου ,
μα πίσω τους ξανάφερε ο Γραικύλος .


Κοίτα ! Η Δόξα μονάχη περπατώντας
<< μελετάει τα λαμπρά τα παληκάρια >>
και χαράζει στην πλάκα τ' ονομά τους .
Κ' εσύ δεν έχεις όνομα και τάφο !...


Σ' Ανατολή και Δύση αίμα και φλόγες
από Καλάβρυτα ίσαμε Νταχάου ,
και στην αιματολάσπη και στη στάχτη
φτύνει και ξαναφτύν' η προδοσία !


Κάν' ένα βήμα πίσω ! Σε ρωτάνε
τ' αφτόματα : << ποιος είσαι ; >> Μην ξεχάσεις ,
<< Τούρκος >> να πεις ! Το πιο μεγάλο κρίμα
να σαι ΄Ελληνας στη σκλάβα σου πατρίδα .


Τρομάρα και νροπή ! Σε κυνηγάνε
οι νόμοι των θεών και των ολίγων ,
των κυρίων τ' ουρανού και γης κι ανθρώπων
Και τιμή σου νά σαι άτιμος και δούλος !


Και μάθε το καλά τό μαθημά σου ,
με μάλαμα γραμμένο στον πυλώνα ,
ύμνος χρυσός τ' αθάνατου Πινδάρου :
- << Τιμάτε οι σκοτωμένοι τους φονιάδες !


>> Τιμάτε οι προδομένοι τους προδότες !
>> Τιμάτε τους χτηνάνθρωπους οι ανθρώποι !
>> Διπλαρώνετε κάθε ξένο αλήτη !
>> Προδίνετε με μάσκα ή χωρίς μάσκα 


>> και σκοτώνετε μ' άρματα δικά του
>> όσους δεν τον αφήνουν να ριζώσει ! >>
Στη σαπίλα του << ελεύθερου ... υποκόσμου >>
οι κατασάπιοι μοναχά πρωτέβουν !


ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
"ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ"
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1978

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Ο Εχθρός μου ,της Σόνιας Ζαχαράτου στο Θεατρικό Αναλόγιο του Ιωνικού Κέντρου

                     Την Τρίτη, 17 Ιανουαρίου, 8:30 μ.μ.,στο Θεατρικό Αναλόγιο
του Ιωνικού Κέντρου, Λυσίου 11, Πλάκα, παρουσιάζεται το έργο

της Σόνιας Ζαχαράτου ‘ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΟΥ ’.





Κάπου στη Γη, μια τρομοκρατική πράξη. Όμηροι, άντρες, γυναίκες και παιδιά. Γύρω τους, μέσα στην παγωμένη αίθουσα, όπου έχουν εγκλωβιστεί, όπλα και εκρηκτικά. Μια γυναίκα, με το γιο της στην αγκαλιά, εξαντλημένη από την κούραση, αποκοιμιέται. Ένας άντρας, δίπλα της, την ξυπνά και της μιλά. Είναι ένας από τους δεσμώτες!
Τι μπορεί να της λέει; Ποια κατάληξη θα έχει η ομηρεία; Τι θα απογίνουν οι ήρωές μας;

Κείμενο: Σόνια Ζαχαράτου
Διαβάζουν οι ηθοποιοί: Τιτίκα Βλαχοπούλου,
Δημήτρης Πετρόπουλος
Φλάουτο: Σοφία Μαυρογενίδου
Σκηνοθετική επιμέλεια: Τιτίκα Βλαχοπούλου

Είσοδος 8 ε, φοιτητές 4 ε
Θα ακολουθήσει μουσική βραδιά στο Καφέ του Ιωνικού Κέντρου
Κρατήσεις: Ιωνικό Κέντρο, Λυσίου 11, Πλάκα, τηλ. 210 3246614, www.ionic.gr

Η Αστέρω του ΠΑΣΟΚ


Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ : Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ



η φώτο απόhttp://tvxs.gr/news


Όχι, δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις
Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε.
Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.
Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.
Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου
Ένα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας…


…Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.
Όταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου
Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν’ ανάψει.
Όταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί κι από το στρώμα μας τ’ όνειρο κι απ’ το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους…


Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες
Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν’ ανασάνουν μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε. Κοιτάχτε
Κάθε ήλιος και σελίδα – μέρα με την ημέρα – με τους ήλιους των 74 χρόνων του έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ’ ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου
Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν
Το έργο του: Λευτεριά
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε
Πάνου από την κόκκινη πλατεία στην εξέδρα του ήλιου
ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν μιλάει: «Υπερασπείστε, Λαοί, την Ειρήνη».



Αντικαταστήστε το όνομα του Στάλιν με το όνομα του  Κιμ Γιονγκ Ιλ και τα
συμπεράσμα δικό σας ... 
και κάτι άλλο εάν αυτό το ποίημα το είχε γράψει ο Διογένης Γαλήνης ή άλλος
ποιητής του Kostoul-istan θα τον είχαν αυτοκτονήσει ...
 

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Dinner for one, vostfr, très drôle !!






Une vieille dame anglaise veut fêter son 90e anniversaire avec ses amis de toujours, Sir Toby, l'amiral von Schneider, Mr. Pommeroy et Mr. Winterbottom. Mais ils sont tous morts. Son majordome va donc jouer les rôles de ces personnes-là. En conséquence, il va boire énormément. Autres effets comiques : il joue le rôle d'un amiral en claquant ses talons, ça fait mal. À la fin, il est complètement ivre, en un tel point qu'il ne trébuche même plus sur le tapis en peau de tigre. La vieille dame, flegmatique, part alors se coucher.

À chaque plat et à la fin de la soirée (au moment de se coucher), le majordome lui fait remarquer :
"The same procedure as last year, Miss Sophie?
"The same procedure as every year, James! lui répond-elle."
Ce sketch est devenu très célèbre en Allemagne depuis sa première diffusion. Chaque année, au réveillon du jour de l'an, il est diffusé à la télévision sur quasiment toutes les chaînes du pays, et sur certaines même plusieurs fois! C'est d'ailleurs le moment le plus attendu des Allemands au réveillon. La phrase "The same procedure as every year, James!" est devenue plus que culte. Anecdote amusante : ce sketch est culte en Allemagne, diffusé en VO (19 fois toutes chaines confondues, pour le réveillon 2003). L'Allemand connaît mieux les dialogues que l'Anglais, pourtant ce sketch est en anglais. Il n'a même jamais été diffusé aux États-Unis, et il a été interdit pendant des années en Suède à cause des abus d'alcool. Il est également très connu en Autriche, Danemark et Norvège. Si un Français veut savoir ce que ce court-métrage est pour un Allemand, il n'a qu'à penser au film Le Père Noël est une ordure de Jean-Marie Poiré qui est un peu l'équivalent de Dinner For One en français.