Η ΄Ανοιξη βομβαρδισμένη
απ' τα έγχρωμα κουνούπια του Demerara
.

Ο ΄Ηλιος διαβάζει ποιητικά

περιττώματα στη Σόλωνος


Η διανόηση χειροκροτεί

υποτακτικές κυβερνήσεις

και


η ποιητική νομενκλατούρα
θ' αποφανθεί :

Διογένη Γαλήνη
δεν είσαι ποιητής

21.05.2012

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Ode to Lost Joy






Beethoven's "Ode to Joy" (1785) is the official anthem of the European Union (E.U.) "Ode to Lost Joy" is a metaphor on the current situation the peoples of Europe are gradually facing - the people of Greece being the first and most fiercely attacked. In the name of a "Union" which has grown to be anti-democratic - infected by the corruption of its political elite, international bankers, corporations, and mainstream media - lies, blackmailing, moralizing, and scapegoating are put to use in order to subject the people, shattering lives, and destroying democracy. Occupy E.U. 

 "Η Ωδή στη Χαράς" του Μπετόβεν (1785) είναι ο επίσημος ύπνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) Η "Ωδή στη Χαμένη Χαρά" είναι μια μεταφορά για τη σημερινή κατάσταση με την οποία έρχονται - και θα έρχονται - σταδιακά αντιμέτωποι οι λαοί της Ευρώπης - οι Έλληνες όντας οι πρώτοι επιτηθέμενοι με τον πιο βίαιο τρόπο. Στο όνομα μιάς "Ένωσης" όλο και πιο αντι-δημοκρατική - μολυσμένη από τη διαφθορά της πολιτικής της Ελίτ, των διεθνών τραπεζιτών, των πολυεθνικών, και των μέσων μαζικής ενημέρωσης - ψέματα, εκβιασμοί, ηθικολογίες, και "αποδιοπομπαίοι τράγοι", χρησιμοποιούνται για την υποδούλωση των λαών, καταστρέφοντας τις ζωές των ανθρώπων, και τη δημοκρατία. Occupy E.U. 


Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

ΕΛΛΑΣ το μεγαλείο σου !

Σταύρος Απέργης : Φαξ από ένα ηλιοβασίλεμα



( Απόσπασμα )


Θυμάσαι -αλήθεια πότε ήταν ;- πως με κοίταζες , ως ταπεινός προσκυνητής ;

Θυμάμαι -πόσος καιρός να πέρασε ; - πως ακίνητος εκστατικός , στη θέα
μου στεκόσουν ;

Θυμάμαι -μάλλον δεν θα θυμάσαι -πως το βλέμμα , η ψυχή , ο νους , το σώμα
σου όλο πως γαλήνεύε , πως ένιωθες εντός σου ;

Θυμάσαι -ήσουν μόνος ή με συντροφιά , κι εγώ δεν το θυμάμαι -πως
άφωνος ψιθύριζες << πο , πο , κοίτα ομορφιά >> λίγο πριν το σκοτάδι γείρω ;
Μπα , που να θυμάσαι τώρα πια τέτοιες στιγμές τι λένε .
Πάει , φίλε , πια , χαθήκαμε , πως να βρεθούμε τώρα ...
Εγώ να κλίνω προς δυσμάς κι εσύ στα δήθεν μεσουράνια ...



Χρύσα Βελησσαρίου : Οι εποχές του έρωτα






Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Τόλης Νικηφόρου




όσα για λίγο τιθασεύει η προσμονή

πορτοκαλί ημίφως στο δωμάτιο
μισάνοιχτα τα χείλη
μισάνοιχτα τα γυναικεία γόνατα
όσα για λίγο
πολύ λίγο τιθασεύει η προσμονή

μάτια υγρά απάτητα
ψιθυριστή φωνή
ένα ρίγος ανεπαίσθητο
που διατρέχει την επιδερμίδα
και τη βελούδινη κομμένη ανάσα

μετέωρη η στιγμή
πάνω απ’ την άβυσσο
μετέωρη η φωτιά
στις χαραμάδες
μέχρι το πρώτο άγγιγμα
το πρώτο εκείνο αχ





από τη συλλογή Μια κιμωλία στον μαυροπίνακα, 2012

σχέδιο Νεοκλής Κυριάκου

( μελάνια σε χαρτί )



Mi Ultimo Tango en Atenas_APURIMAC feat ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ




Πολιτιστικές Εκδηλώσεις Θεσσαλονίκης



Τρίτη 24 Ιουλίου
SKELTERS
Ώρα έναρξης: 21.30
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ


Η «Ανοιχτή Σκηνή» επιστρέφει στο Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών για δύο τετραήμερα γεμάτα µουσική . Κύριος στόχος της είναι να φέρει σε επαφή το κοινό της Θεσσαλονίκης με αξιόλογα σχήματα και μεμονωμένους καλλιτέχνες της πόλης χαρίζοντας μοναδικές συναυλιακές στιγμές – αφιερωμένες στην αγγλόφωνη και ελληνόφωνη ροκ σκηνή,το έντεχνο τραγούδι καθώς και την ελληνική μουσική παράδοση.

Η Ανοιχτή Σκηνή αποτελεί μία ενότητα του Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών με ελεύθερη είσοδο.Οι πόρτες ανοίγουν στις 9:30μμ, ενώ το αναλυτικό πρόγραμμα της «Ανοιχτής Σκηνής» έχει ως εξής:

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Σοδειά τεύχος 12

περιεχόμενα τεύχους
04 Το παραβάν της δημοκρατίας άρθρο του Μπατίστα Μαλαματένιου
06 Rene Magritte εικαστικά της Μαγδαληνής Καφετζοπούλου
09 Το λουκέτο του μυαλού γράφει ο anonymous: Ζιzάνιο
10 Casablanca - M.Curtiz (1942) κινηματογράφος αφιέρωμα στην ταινία. Κείμενο του Γιώργου Ρούσσου baphomet
14 Ο Αναρχικός δάσκαλος διήγημα του Νικόλα Σμυρνάκη
15 Οι κυβερνήσεις πέφτουνε.. στο μονόστυλο η Νίκη Ηλιοπούλου
16 Εισαγωγή στη "Φοινικιά" του Κωστή Παλαμά ποίηση Φιλολογική εργασία του αείμνηστου Ηλία Λάγιου. Επιμελήθηκε ο Ματθαίος Ματθαιάδης.
24 ποιητικός λόγος: Κατερίνα Γεωργαρά, Ασημίνα Ξηρογιάννη, Αθανάσιος Πάσχος, Γιώργος Τζαβλάκης, Νίκος Σφαμένος, Μαρία Ροδοπούλου, Άγγελος Θεοχάρης, Χρήστος Αρμάντο Γκέζος, Μίνα Παπανικολάου, Δημήτρης Δικαίος.
30 Fuad Rifka μεταφράσεις απόδοση στα ελληνικά: Babak Sadegh Khanjani
31 Νέες εκδόσεις (9) εκδοτικές απόπειρες που προτείνουμε
32 Έκθεση Βιβλίου στις Σπέτσες. Δυναμική παρουσία της σοδειάς και.. φέτος

σοδειά τχ.12
και συνεχίζουμε..

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Μαρία Πορτολομαίου -Λάζου




ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ


Η αλήθεια είναι πως σεις κύριοι
ξεφύγατε απ'τα Σόδομα και Γόμορα .
Εμπορεύεστε περίτεχνα
τη νοσταλγία για την πατρίδα .
'' Νόστιμον ήμαρ '' κι ο καπνός απ'τη καμινάδα
κάποιου σπιτιού .
Τώρα που καήκαμε όλοι μας
ίσως μπορέσετε να διακρίνετε καλύτερα
κατά που πέφτουμε .


Panderma 5&6

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Charles Bukowski




<< Τι  γνώμη έχεις για την Απελευθέρωση των Γυναικών ; >>


<< Οποιαδήποτε στιγμή αποφασίσουν να πλύνουν αμάξια , να
πιάσουν το αλέτρι , να στρώσουν στο στο κυνήγι τους δύο τύπους
που λήστεψαν την κάβα ή να καθαρίσουν τους υπονόμους , ό-
ποτε νιώσουν έτοιμες να πάνε στο στρατό και να βάλουν τα 
βυζάκια τους μπροστά , εγώ είμαι έτοιμος να πλύνω πιάτα
και να πεθάνω απ'την πλήξη καθαρίζοντας χαλιά >> .

Βρώμικος κόσμος
Απόσπασμα από το διήγημα :
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
Μετάφραση : Γιώργος Μπλάνας


Σόνια Ζαχαράτου








( Απόσπασμα )


Καθήσαμε σφιχταγκαλιασμένοι με τον Γιόσεφ
μου , σε μια γωνιά .
Τα λίγα λόγια που ήθελα να του πω για να τον
γαληνέψω , δεν έβγαιναν σταματούσαν στο λαιμό
μου... Ούτε το στόμα μου άνοιγε . Τα δόντια μου και
τα χείλη μου είχαν σφίξει σαν τανάλιες . ( πάυση ) Μί
λαγε όμως κρυφά ο λαιμός μου , μίλαγε το στομάχι
μου , μίλαγαν τα νεφρά μου , τα έντερα , το συκώτι
μου... Μιλούσαν όλα μέσα μου... Μέσα μου και
μόνο... ( σιωπή ) Τίποτα να μη βγει έξω... Τίποτα...
Τίποτα...
΄Επρεπε να πείσω τον εαυτό μου ότι βουλιάζαμε
σ'έναν εφιάλτη . Και να συμφιλιωθώ μαζί του...

Κολαστήριο ήταν ... Κι ατέλειωτος ο χρόνος που
μείναμε εκεί μέσα ... ΄Ετσι μου φαίνεται ακόμα και
τώρα που το θυμάμαι ... Ατέλειωτος ...
Κοιτούσα γύρω ... ( μεγάλη παύση )
Αποσβολωμένοι άνθρωποι , κέρινοι μπροστά στο
αναπάντεχο κακό . Οι πιο ριψοκίνδυνοι και δυνατοί
τόλμησαν ν'αντισταθούν δεν πρόλαβαν . Τους σκό-
τωσαν . Επιτόπου . Εκεί . ( σιωπή ) Νεκρά σώματα ...
( σιωπή ) Νιάτα χαμένα ...  ( σιωπή )
Δεν είχαμε ξαναδεί τέτοια κτηνωδία . Τέτοια σφα-
γή ... ( σιωπή )
Κάποιοι , μέσα στην αντάρα και στην απόγνωσή
τους , μια κλαίγαν , μια γελούσαν άλλοι πάλι ούρ-
λιαζαν γιατί πως να πιστέψουν όσα γίνονταν ; ...
Μανάδες σπάραζαν ψάχνοντας τα παιδιά τους άρ-
ρωστοι ικέτευαν για βοήθεια μωρά έψαχναν το βυζί
της μάνας τους ... ( παύση ) Χάος ! ( σιωπή )
Και οι δεσπώτες , σαν είδαν ότι δεν μπορούσαν να
βάλουν τα πράγματα σε τάξη κι ότι δεν λογαριάζαμε
τόσο ούτε και τα όπλα τους , μας απαγόρευσαν ακό-
μα και να μιλάμε ! Τέλος κι οι κουβέντες , που ήταν η
παρηγοριά μας !
Κολαστήριο ήταν . Κολαστήριο ... Χειρότερο κι
από πόλεμο ...