«Χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε
σκοτωμένες ώρες που τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι
μας, μέσα στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας, και τις
μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν
σαν «αξίες, σαν ανάγκες», σαν «ηθική», σαν «πολιτισμό». Κάναμε το σώμα
μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών,
αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε
και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα
δέντρα, να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να κάνουμε έρωτα, ν
απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του
πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας
και τον διπλανό μας»
Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012
Le Message - Jacques Prevert
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ
Η πόρτα που κάποιος την άνοιξε
Η πόρτα που κάποιος την ξανάκλεισε
Η καρέκλα όπου κάποιος εκάθησε
Η γάτα που κάποιος την χάιδεψε
Το φρούτο που κάποιος το δάγκωσε
Το γράμμα που κάποιος το διάβασε
Η καρέκλα που κάποιος την αναποδογύρισε
Η πόρτα που κάποιος την άνοιξε
Ο δρόμος όπου κάποιος ακόμα τρέχει
Το δάσος που κάποιος το περνά
Το ποτάμι όπου κάποιος πέφτει μέσα
Το νοσοκομείο όπου κάποιος πεθαίνει .
Μετάφραση : Μ . Δ . ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
Le Message
La porte que quelqu'un a ouverte
La porte que quelqu'un a refermée
La chaise où quelqu'un s'est assis
Le chat que quelqu'un a caressé
Le fruit que quelqu'un a mordu
La lettre que quelqu'un a lue
La chaise que quelqu'un a renversée
La porte que quelqu'un a ouverte
La route où quelqu'un court encore
Le bois que quelqu'un traverse
La rivière où quelqu'un se jette
L'hôpital où quelqu'un est mort.
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012
Jack Kerouac
227ο Χορικό
Μιζέρια και σκατά ,
Πονάω ολόκληρος
Και περιμένω χωρίς έλεος
Να συμβούν τα χειρότερα .
Είμαι εντελώς χαμένος ,
Δεν έχω ελπίδα
Αν και γνωρίζω πως αυτή η αυθαίρετη αντίληψη
του πόνου
βασανίζει
τα μεταφυσικά
ανάπηρα νεύρα μου ,
κι ούτε υπάρχω πλέον ούτε τραγουδώ ,
και έχω πληρωθεί
για τη δουλειά που έκανα
όταν ήμουν νέος
τότε που η δουλειά ήταν διασκέδαση
και δεν ξέρω πως να ονομάσω τον οίκτο ,
δεν έχω πια μπλουζ
δεν έχω παπούτσια , δεν έχω μάτια
δεν έχω γλώσσες παπουτσιών , πνεμόνια ,
δεν έχω χαρά , δεν έχω τέχνη ,
δεν έχω τίποτα να κάνω , τίποτα ν'αποχωριστώ ,
μαλλιά να κόψω
πεζοδρόμια να φτύσω ,
λέξεις να κάνω να πετάξουν
έτσι για πλάκα ,
τρόμο και αυτοσχέδια ποίηση
για να καλύψω το γεγονός ότι φοβάμαι
να δουλέψω σε μια μόνιμη δουλειά .
Ζούγκλες τριχών επάνω στους καρπούς μου
μεγενθυμένες 1000 φορές
στην Κόλαση της Αιωνιότητας
Μετάφραση : Ρούμπη Θεοφανοπούλου
Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012
Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012
Christos Rodoullas Tsiailis
ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ ΠΟΙΗΤΗ :
Christos Rodoullas Tsiailis
Christos Rodoullas Tsiailis
Ποίηση με σουρεαλιστικό ύφος και μήνυμα για το περιβάλλον. Τα δύο όντα
που παρουσιάζονται με έντεχνο τρόπο να βρίσκονται αντιμέτωπα με τη φωνή
του ποιητή δείχνουν να αντιστέκονται με κάθε τρόπο.Η Τατιάνα Νατούροβα
αντιπροσωπεύει τη Γυναίκα Φύση και ο Ιβάν Παγόνοβ τον κακό εαυτό του
ανθρώπου που στρέφεται ενάντια της σε σημείο αυτοκαταστροφικό. Το
διαζύγιο μεταξύ τους είναι υπόθεση αιώνων. Εξεζητημένο ύφος,
πειραματισμός με την Αγγλική Γλώσσα, και το ύφος αλλοπρόσαλλο. Αστάθεια
στο μέγεθος των διαφορετικών ποιημάτων, από αυστηρά χάικους σε
μακροσκελή ποιήματα. Πετυχημένες γκραβούρες λέξεων σε ένα πλέγμα
φιλοσοφικών ιδεών και στυγνής πεζότητας με ψίγματα λυρισμού.
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012
Bertolt Brecht
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΟΥΝ
Die Hoffenden
Τι περιμένετε ;
΄Οτι οι κουφοί παραχωρήσεις θα σας κάνουν
Κι οι αχόρταγοι
Κάτι θε να σας δώσουν !
Οι λύκοι θα σας ταΐσουνε αντί να σας καταβροχθίσουν !
Από φιλία
Θα σας προσκαλέσει η τίγρη
Να της βγάλετε τα δόντια !
Τέτια περιμένετε !
Μετάφραση : Νάντια Βαλαβάνη
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
ποιήματα
Σύγχρονη Εποχή
Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012
Σωτήρης Πέτρουλας- Βασίλης Παπακωσταντίνου
Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα
σε πήρε ο Λαμπράκης σε πήρε η Λευτεριά
σε πήρε ο Λαμπράκης σε πήρε η Λευτεριά
Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε
τα γαλάζια μάτια του μάς καλούνε
Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα
αηδόνι και λιοντάρι βουνό και ξαστεριά
αηδόνι και λιοντάρι βουνό και ξαστεριά
Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε
τα γαλάζια μάτια του μάς καλούνε
Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα
οδήγα το λαό σου οδήγα μας μπροστά
οδήγα το λαό σου οδήγα μας μπροστά
Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε
τα γαλάζια μάτια του μάς καλούνε
Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα
Στίχοι , Μουσική : Μίκης Θεοδωράκης
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012
Γιάννης Γκολφινόπουλος
Μια μάλλον ανησυχητική διαπίστωση
Mister Swiz
Ο μαγνήτης έπαψε να είναι διαλεκτικός
και οι συναλλαγές που παρ'όλα αυτά συνεχίζω να επιθυμώ
κρύβουν παγίδες
Στο ζαχαροπλαστείο - για παράδειγμα -
οι τούρτες τελείωσαν
και ο κρεοπώλης με δάκρυα στα μάτια
ανακαλύπτει πως ο κυμάς είναι τελικά τρούφα .
Αλλά δεν πτοούμαι , κάτι τέτοιο εξάλου δεν έχει και μεγάλο νόημα
αφού βρίσκομαι για τέταρτη συνεχή άνοιξη παγιδευμένος
μέσα σ'αυτό το αυτοκίνητο με το πράσινο μεταλλικό χρώμα ,
που μου προκαλεί πράσινα μεταλλικά συναισθήματα
Ατενίζοντας μέσα στο σκοτάδι αυτοκτονίες αρχιτεκτόνων ,
πραγματοποιούμενες με χάρη και τις απαραίτητες μακέτες
που ανεμίζουν κατά την πτώση απ'τις ταράτσες του Πολυτεχνείου .
΄Ηρθε η ώρα να πάρω το τσάι μου ή μάλλον
το τσάι σου
καθώς εσύ θα συσπάσαι τρυφερά ,
αποπλανώντας εκείνον που είναι τόσο νέος
ακριβώς γιατί εσύ δεν είσαι πια τόσο νέα
και που ωστόσο θα έδινε τα πάντα
για να είναι μεγαλύτερος
Περιοδικό ΚΛΗΔΟΝΑΣ
τεύχος 1 Σεπτεμβριος 2006
Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012
Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012
Χρίστος Λάσκαρης
Εσωτερικός Μετανάστης
Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος
που μες στους δρόμους της Αθήνας χάθηκε
κυνηγημένος σαν σκυλί απ'τα μεγάφωνα
κι από το πλήθος έτσι φοβισμένος .
Μην είναι κάποιος
που εδώ τον έφεραν τα τραίνα και τον άφησαν ,
κάποιος που άκουγε τα τραίνα και τον άφησαν ,
κάποιος που άκουγε ακόμα σ'ένα όνομα
κι όλο περίμενε << Πέτρο >> να τον φωνάξουν .
Ποιος είναι , λοιπόν , αυτός ο άνθρωπος
που ανάμεσα στους πεθαμένους αντιστάθηκε
κι από το τζάμι του λεωφορείου
σαν από νεκροφόρα τώρα μας κοιτάζει ...
Οροπέδιο , τεύχος 2
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)